wpisy na blogu

To co innych odstraszało od działki, która wpadła nam w oko (tak mi się wydaje, bo działka nie znalazła nabywcy przez więcej niż rok czasu i jakaś przyczyna tego byc musiała) dla nas okazało się jedynie niewielką przeszkodą na drodze do stania się szczęsliwymi właścicielami własnego kawałka ziemi. Tak naprawdę nieumiejętnośc dostrzeżenia zalet tej działki przez innych i postrzeganie jej jedynie przez pryzmat kilku mało znaczących wad (przynajmniej w naszej ocenie) okazała się dla nas co najmniej jak wygrana w Totka. Mówiąc w prost - okazało się że chcąc kupic działkę, nie musimy płacic jak za zborze :D

A oto lista drobnych niedoskonałości, naszej... mam nadzieję, że już w krótce działki:

1) droga dojazdowa: brak drogi gminnej. Dojazd do działki prowadzi przez kilka innych działek(ok. 500 m), na których istnieje służebnośc przejzadu, drogą o szerokości 4m. Po przeanalizowaniu tego stwierdziliśmy, że od niedawna ta częśc została przyłączona do miasta, rozbudowuje się, przy tej drodze do tej pory stały jedynie dwa domy, teraz w zasadzie wszystkie działki przy tej drodze są , lub będą w najbliższej przyszłosci wystawione na sprzedaż. Ani się obejrzymy a droga zostanie przejęta przez gminę, tak że może jak nie my, to nasze dzieci doczekają się i chodnika i asfaltu na drodze ...

taki problem to nie problem

2) droga jest w kiepskim stanie, ledwo co utwardzona: Po krótkiej analizie stwierdziliśmy, że zawsze chcieliśmy miec "Terenówkę" i że po prostu pora rozstac się z naszym sportowym autem z niskim zawieszeniem :D - taki problem to też nie problem

A propos : mam do sprzedania TOYOTA SCION 2,4 TC r.p 2005  ;)

3) droga jest za wąska: szerokośc drogi wynosi 4m, przepisy mówią o drodze o min, szerokości 5m, bez tego nie ma szans na Pozwolenie na budowę. Zobligowaliśmy właścicelkę do wystąpienia z wnioskiem o zastosowanie odstępstwa (opiszę to szerzej w osobnym wpisie, bo wg mnie rzecz ważna i byc może przyda się komuś ta wiedza) - ZAŁATWIONE, choc musieliśmy na taką decyzję czekac pół roku ...

4) brak drogi na ostatnim odcinku ok 80 m - po analizie kosztów wyszło że i tak biorąc pod uwagę cenę "naszej działki" i tych w najbliższej okolicy będziemy na plus jakieś.....90K ; hmmm

5) media: do podciągnięcia jakieś 100 m : po analizie jak wyżej , dalej wychodzimy na plus jakieś 70K.

6) brak podziału działki: mamy czas, poczekamy.... I tak już na wstępie spisaliśmy rok 2012 na straty, zostawiliśmy go na walkę z wiatrakami w urzedach i załatwianie poprzebnych i całkowicie zbędnych oczywiście tylko wg mnie (bo nie w ocenie urzędników) formalności. Czas pokazał że to bylo słuszne zalożenie...

W ten oto sposób rozprawiliśmy się ze wszystkimi obiekcjami. Dodatkowo aby móc spac spokojnie wykonałam badanie geologiczne gruntu,  rozpytałam sąsiadów jak wyglada sytuacja w zimie jak śnieg zasypie drogę, sprawdziłam możlwiośc wykonia przylączy we wlaściwych zakładach. Podjęte przeze mnie działania potwierdziły, że na działce nie ma zakopanego trupa, a Sprzedawcy to uczciwi ludzie, co jest ewenenentem nie tylko na skalę mojego miasta.

Nasz cud ma wymiar ok 35 na 57 m, lub inaczej ok. 2.000 m2

I okazał się być pierwszą działką, którą oglądnęliśmy (niemożliwe? ale prawdziwe) . W sumie 02.01.2012 r. oglądnęliśmy trzy działki (nie tylko tego dnia, ale w ogóle).

Druga, była z bezużytecznym laskiem, do którego nawet nie można by było wejść i grzybów pozbierać , bo rósł za stromą skarpą, a kosztował 10 tys. za ar (a na taką rozrzutnośc nas nie stac).

Trzecia była piękna, widokowa, ale jakieś 15 kilometrów od miasta (nasze nastoletnie dzieci raczej by tego nie doceniły).

Tak więc drogą eliminacji, padło na pierwszą działkę, której tak naprawdę mało brakowało a w ogóle byśmy nie oglądnęli.....

Pamiętam jak zadzwoniłam w dzień umówionego spotkania do pośrednika i usłyszałam, że pada, że tam to w ogóle drogi nie ma, że znajdą mi ładniejszą działkę, i w ogóle żeby tam nie jechać  bo się nie opłaca.  Okej :/ jestem mało asertywna więc uległam, podziękowałam za zainteresowanie i zostałam z kwitkiem. Dobrze, że mój partner jest bardziej asertywny, za co dziękować mu będę do końca życia. Może ta działka to nie jest najpiękniejsze miejsce na ziemi, ale ma dwie ogromne zalety, w zasadzie dla nas decydujące.

Po pierwsze: ODLEGŁOŚC. Działka jest w granicach administracyjnych miasta. Problem z odwożeniem i przywożeniem dzieciaków odpada, bo do przystanku jest jakieś  1,5 km; do centrum ok. 10 km.

Po drugie: CENA. Tak niska, że bardzo długo sprawdzałam czy wszystko jest ok.

Po trzecie: WIELKOŚĆ.  Lubimy przestrzeń, a tu trafiło nam się 20 arów, wprawdzie z drogą, ale tak jak mówi Piotr, będzie można wyjść  w gaciach na taras i się nie krępować.

Po czwarte: SPOKÓJ. Niedaleko las, cisza, tylko Burki u sąsiadów szczekają i drzewa szumią. Teren prawie dziewiczy, a jednak tuż za rogiem tętni zyciem miasto.

Po piąte: WIDOK. Może i nie mamy widoku jak na Mont Everest, ale jest miły dla oka, i górki i dolinki, a na tym nam bardzo zależało, żeby otoczenie nie był za bardzo klaustrofobiczne.

Rozpisałam się, miały być  tylko dwie zalety, wyszło pięc. Jednak to mnie  tylko utwierdza w przekonaniu, że dokonaliśmy słusznego wyboru.

Myślę, że aby sprawiedliwości stało się zadośc w następnym wpisie opiszę wady lub inaczej plusy ujemne tej działki i to jak sobie z nimi poradziliśmy. Byc może będzie to wskazówka dla tych, którzy stoją przed wyborem działki i mają watpliwości.

Chciałabym również podziękowac wszystkim za bardzo miłe przyjęcie mnie tutaj.

Często mam wrażenie, że to co się dzieje nie jest do końca realne, że śpię i śni mi się piękny sen o budowie własnego domu. Szczypię się w ramię, żeby sprawdzic czy aby na pewno nie śpię...

Bo pamiętam, że jeszcze nie dawno o niczym takim nie było mowy. Kiedy nieśmiało wspominałam mojemu partnerowi żebyśmy może kupili mieszkanie, że pora aby podjac jakieś kroki żeby scalic w jedno nasz zwiazek, to słyszałam, że jemu nie potrzeba, bo będzie miał mieszkanko po babci - 30m2 (jak babcia pójdzie na spotkanie z szefem na górze, co mam nadzieję jak najpóżniej nastąpi)  i spadek dostanie po dziadkach (dwa mieszkania w starej kamienicy w miasteczku pod Rzeszowem). A teraz mu nie trzeba bo ma gdzie mieszkac.

W każdym razie zaczynanie rozmowy na ten temat było jak wkładanie ręki do gniazda os, jeszcze zanim wlożyłam rękę wiedziałam, że będzie bolec... A może robiłam to nieumiejętnie?

(Piotruś jak kiedyś to przeczytasz to się nie obrażaj bo to prawda :*)

Dodam, że jest nas cztery osoby w porywach do pięciu sztuk, tak więc małogabarytowe lokale w żaden sposób nie mogłyby nas urządzic, no chyba że planowalibyśmy prowadzic życie sardynek w puszcze.

Wszystko zaczęło się zmieniac kiedy pojechaliśmy oglądnąc, bodajże w grudniu, a może w listopadzie 2011 ten dziadkowy spadek. Dwa planowane mieszkania, wobec których już snuliśmy plany, okazały się byc przepisową ruiną, prawie bez dachu, klatki schodowej, nie było niczego, tylko gołe ściany, a wszystko do generalnego remontu, który powinien według mnie polegac na całkowitej rozbiórce tego przybytku straconych nadziei. Pierwsze nasze marzenia o wspólnym domu pękły szybko jak bańka mydlana. Dały jednak początek innym zdarzeniom, dzięki którym tu jestem :). Kiedy jeszcze snuliśmy plany remontu padła bardzo trudna (przynajmnie dla mnie ale myślę, że i dla mojego partnera rownież) decyzja - wyjazd Piotra za ocean w celu napełnienia świnki skarbonki...DATA WYJAZDU 03.01.2012r.

W tym samym czasie z ciekawości zaczęliśmy sprawdzac ceny działek w okolicy Rzeszowa. Chcielismy się zorientowac czy byłoby nas stac na działkę i jak daleko od miasta. Wiadomo, że cena spada proporcjonalnie do wzrostu odległości od centrum. Znając tą zasadę byłam pewna, że jeśli już coś kupimy, to przyjdzie nam mieszkac w bieszczadzkich lasach pod ukraińską granicą :), a wilki będą nam mówiły dzień dobry i dobranoc.

Pod koniec grudnia, w okresie pomiędzy Świętami a Nowym Rokiem zasiadłam przed komputerem i na licznych portalach nieruchomości rozpoczęłam przeglądanie ofert. Moje przypuszczenia szybko się potwierdziły. W mieście ceny wynosiły od 10.000 za ar (to za rolne) w zwyż, normą było 20 -30 tys (budowlane)., a poza miastem niewiele mniej, albo też i więcej. Byłam już pewna... że tylko napad na bank może nas uratowac.

W końcu zaciekawiło mnie pewne ogłoszenie, działka w granicach miasta, cena ok 4.500 za ar, a i zdjęcia były dosyc przyjemne dla oka. Zadzwoniłam do biura nieruchomosci i umówiłam się na oglądnięcie działki na 2 stycznia, dzień przed wyjazdem Piotra (nie wiem dlaczego nie chcieli się spotkac 01.01.2012 ???).  W ten sam dzień mieliśmy zobaczyc jeszcze dwie inne działki. Z takim oto sprytnym planem, przywitaliśmy Nowy Rok 2012 r.

Dzisiaj postanowiłam dołączyc do tego zacnego grona i założyc swojego własnego bloga.

Moze i jest na to jeszcze za wczesnie, ponieważ nawet działka nie jest jeszcze ostatecznie kupiona, ale chciałabym opisac jednak wszystkie etapy tego naszego życiowego przedsięwzięcia, jakim będzie, a nawet już jest...BUDOWA DOMU.

Dla mnie godziną, a raczej DATĄ "0" jest 2 stycznia 2012 r. Myślę, że od tego dnia mogę liczyc początek naszej wielkiej, ekstremalnej i nieobliczalnej, a raczej nieobliczonej Przygody, przez duże P. Chciałabym kiedys wrocic do tego miejsca i móc wspominac razem z wnukami, jak to babcia z dziadziem dom budowali... ;)

Kiedyś,dawno temu, przy kominku wspominało się, jak to dziadek szedł na wojnę, albo na bitwę ze starszliwym wrogiem, lub wyjeżdzał w dzikie, dalekie i nieznane kraje, gdzie czychały na niego liczne niebezpieczeństwa.... Mam wrażenie, że teraz w naszych czasach te historie mogą zostac z powodzeniem zastapione przez opowieści o budowie własnego domu a i tak słuchacze będą je chłonąc z zapartym techem i otwartymi ustami ;) A kiedy polano strzeli w kominku, wszycy podskoczą przestraszeni ...

Mam nadzieję, że opowieśc moja będzie jednak nie tylko budziła grozę, ale i nie zabraknie w niej naprawdę pięknych i wzruszających momentów, że aż się w oku łza zakręci. A kiedy przygoda dobiegnie końca będę mogła z dumą pokazac nasze dzieło.... siedziec na nagrzanym słońcem tarasie i popijac drinki z palemką i wracac pamięcią do czasów kiedy to wszystko się zaczęło...